Lieve Allemaal, 

Alwéér een week voorbij! De tijd “glipt”  door onze vingers.   We hebben al gezocht naar een klok die wat langzamer wil lopen.    We horen dat het bij jullie koud is en misschien de ijzers uit het vet moeten? Brrr. 

Ondertussen gaan wij door met van alles te beleven! Vorig weekend zijn we twee dagen naar Ha Long Bay geweest. Een baai met enorm veel, uit de zee oprijzende, vreemd gevormde rotsen. Op een mooie “hotel-boot” hebben we overnacht en zijn we door dit bijzondere gebied gevaren. Op kleine bamboebootjes werden we door een drijvend vissersdorp geroeid, rond enorme rotspartijen, die dan, als je op zo’n klein bootje zit nog eens extra groots zijn. Gerard en Feikje zijn nog wezen kajakken  en we hebben een grot bekeken. Het weer zat gelukkig mee. Niet zonnig maar wel droog. Erg toeristisch maar mooi om gezien te hebben. 

Maandagavond hebben we Hanoï verlaten. Genoten hebben we van deze mooie, oude stad. We zijn in de nachttrein naar Hoi An gestapt. De één meer, de ander minder slapend hebben we ongeveer 800 kilometer afgelegd in deze nacht. Soezend op het geluid van de cadans van de trein, schuddend en schommelend op ons smalle stapelbedje in onze gezellige 4 persoons coupé! Lachen natuurlijk! Zo’n trein “sukkelt” wat voort. Niet harder dan zo’n 70 / 80 km. per uur. Rond 6.00 uur wordt het weer licht en zien we het mooie landschap aan ons voorbij trekken. 

Hoi An: een historische stad met veel oude gebouwen, aan de kust. Een heel romantisch oud centrum (autovrij) vól lampionnen. Práchtig om te zien. Helaas hadden we het weer niet mee. Het heeft twee dagen continu geregend. We lieten ons niet uit het veld slaan en met de paraplu op, (gelukkig was het hier al niet zo koud meer als in Hanoï) hebben we alles bekeken. De moeite waard. We verbleven in een homestay en dat is toch weer een avontuur. Je logeert bij mensen ín hun huis, zit te ontbijten in hún keuken. Mooi om een stukje van hun dagelijkse leven te zien. De Viëtnamees is erg familie-gericht. In de woning is een grote gemeenschappelijke leefruimte  annex keuken en ieder heeft zijn eigen slaapkamer. Opa en Oma wonen er en komen in hun pyjama uit een kamertje. Zoon en schoondochter (runnen de homestay) zitten op een groot bed (dat ook in die leefruimte staat) te ontbijten, een puberzoon zit er TV te kijken, (achter de keukentafel ) waar wij zitten te ontbijten. Dan lopen er “niet verder geregistreerde” dames rond (zussen?? Tantes??) Het is één en al bedrijvigheid, ze spreken geen woord Engels maar we begrijpen elkaar met handen en voeten taal (denken we   en de rest vullen we zelf in.   Ze babbelen aan één stuk door met elkaar, lachen, hebben plezier!!   Machtig mooi! 

Vrijdagmiddag zijn we opnieuw in de trein gestapt die ons ongeveer 300 km. verder naar het zuiden heeft gebracht. We reden door een prachtig landschap. Rechts veelal bergachtig, links eindeloze rijstvelden, die hier in het midden van het land al mooi groen zijn, in tegenstelling met het noorden waar de rijst nog geplant moet worden. Overal in de velden zie je mannen en vrouwen bezig, aan het werk. Je ziet bijna (of helemaal) geen machines. Alles wordt nog met de hand gedaan. Het blijft een prachtig gezicht. Die kleine figuurtjes, met hun conische hoedjes op, gebukt en bezig in de velden.

Uiteindelijk zijn we aangekomen in Bai Xep. Een klein gehuchtje onder de stad Quy Nhon. Aan de chinese Zuidzee! Ons resort (deze keer) ligt in een mooie baai waar we uitkijken over de zee. Het is hier weer zomer!!    Zon, 27 graden en daar worden we wél weer blij van! Aan de ene kant de zee, achter ons de bergen! Héél mooi en niet toeristisch. We hebben een prachtige wandeling gemaakt, de bergen in. Mooie vergezichten over de zee en de baai! Onderweg een aanéénschakeling van fruitteelt. Zuurzakvruchten, sugar Apple, Lychee bomen, bananenbomen. Een héél klein vissersdorp bekeken! De stad Quy Nhon en ook dáár de haven doorgewandeld. Fantástisch om zoveel te zien van dit bijzondere land. Zoals jullie horen: GENIETEN!

Ik voel me méér dan jarig vandaag. 20 januari: altijd koud en donker! Vandaag al vroeg licht, zon en warmte!   Héérlijk!  Mis wél mijn kids en kleindochters natuurlijk maar de rest van de omstandigheden is méér dan ideaal om 63 jaar in te mogen worden! 

Vanuit een zonnige verte, liefs voor allemaal en tot horens. 

Gerard en Gerry.