Lieve Allemaal, 

Om te beginnen wil ik jullie héél hartelijk bedanken voor alle lieve, hartelijke, mooie, warme wensen (via FaceTime, mail, App en de blog) voor mijn nieuwe levensjaar. Gewéldig! 

Ondertussen gaat de tijd als een razende door en zijn we weer terug in het zuiden van Viëtnam, in Ho Chi Minh City. Ná het mooie resort in Quy Nhon zijn we opnieuw met de trein doorgereisd naar Phan Rang-Thap Cham. Ook aan de kust. De dagtrein, deze keer. Prachtige tocht zo langs de kust en door de rijstvelden. Het is zo mooi als het landschap zo rustig aan je voorbij boemelt. 

Volgens een minder toeristische backpackers site hadden we begrepen dat dit een mooi gebied was met veel wandelmogelijkheden maar dat viel een beetje tegen. Nu is het so wie so (is onze ervaring) erg moeilijk in Viëtnam om op eigen houtje op pad te gaan. Op dat gebied is er nog weinig ontwikkeld. Wij zijn natuurlijk ook erg verwend met ons Nederlandse fietsnet / wandelpadennet en allerlei toeristische routes. Het gebied is nog volop in ontwikkeling en ontwikkeling wil zeggen dat er de wereld aan enorme, pompeuze, afzichtelijke resorts gebouwd worden maar verder is er, behalve de Zuid -Chinese zee met haar práchtige schelpen en honderden soorten vis, weinig te beleven. Wel kun je allerlei tours boeken richting Dalat en meer naar het westen, naar Cambodja maar dat was niet onze bedoeling. Dus hebben we lekker gerelaxed aan de rand van het zwembad, langs de zee gezworven (té veel schelpen verzameld, koffer is al té vol) en gelezen. Echt vakantie dus.   

Vervolgens zijn we met een taxi doorgereisd ( nog eens ruim 100 km) naar Phan Thiet. Hier hebben we wel gewandeld en uren over de vismarkt gedwaald. ’s Morgens vroeg, wanneer de mannen terug komen van zee met de vangst. Ze storten hun netten leeg op het strand en de vrouwen sorteren de inhoud razendsnel om vervolgens met de buit richting markt te vertrekken. Het alledaagse, harde leven vaak (denken wij) van de Viëtnamees in een vissersdorp. Ik denk dat onze Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit niet gelukkig zou worden in dit vissersdorp.   We bezoeken de Cham towers, die deel uitmaakte van het Cham Koninkrijk. (long time ago) Dateren uit de 9de eeuw. 

Afgelopen woensdag zijn we met een sleepingbus terug gereisd naar Ho Chi Minhstad. (Ruim 200 km) Back waar we begonnen zijn. Vrijdag en zaterdag zijn we twee dagen naar de Mekong Delta geweest. Ook dit was weer de moeite waard. Het leven in deze delta is vol activiteiten. We zijn per bus maar ook met een bootje de machtige Mekong river overgestoken. De rivier ontspringt op de Tibetaanse hoogvlakte en stroomt door het hart van Zuid-Oost-Azië, door Laos en Cambodja, Na het passeren van de Viëtnamese grens vertakt de rivier zich in negen armen, in deze delta en stroomt zo uiteindelijk de Zuid-Chinese Zee in. Een enorm waterrijk, vruchtbaar gebied. Er wordt veel rijst verbouwd, fruit, (bananen, pomelo’s, ananas enz) Enorm veel kokosnotenbomen. Alles van de cocosnoot wordt gebruikt. Men drinkt het sap, maakt er zoetigheden van (snoepjes) (Viëtnamezen zijn dol op zoet!!!) eet het vruchtvlees, gebruikt de bast voor het maken van huishoudelijke artikelen en gebruikt de rest om de oven mee aan te steken.....

We bezochten de drijvende markt. Mensen vervoeren hun waren op een bootje (sampan) over het water en verkopen het aan voorbij varende bootjes. Een drukte van belang. We hebben een fietstocht gemaakt  door een stukje van het gebied. Mensen wonen vredig en rustig in dit landelijke gebied, aan het water, hun huis gebouwd op palen. (voor als het water stijgt) 

We bezochten een plaats waar de rijstnoedels worden gemaakt. Noedels worden per baal verkocht ( we zien regelmatig grote balen achterop de motorbikes vervoerd worden) en dus veel gegeten. 

Lieve mensen, de verhalen zijn téveel. Ondertussen versnoepen we onze laatste dagen. De koek is bijna op.   Dat geeft een dubbel gevoel. Het leven is heerlijk hier......vrijheid, elke dag nieuwe avonturen en belevenissen, warmte en zon (het mooiste weer van de wereld  ) maar............we verlangen ook naar degenen waar we van houden en zien er naar uit hen allemaal weer te zien.   

Morgen gaan we opnieuw Oud&Nieuw vieren. Dat wordt vast ook weer bijzonder. De Viëtnamezen vieren het oud en nieuw volgens de Luna kalender. (Chinese kalender) en dat is dus dit jaar 4 februari. Het is een gekkenhuis. Alle Viëtnamezen gaan naar hun familie, dus ze gaan masaal op reis. De wegen zijn vól bussen, auto’s, motorbikes. Dan nemen ze gigantische hoeveelheden cadeautjes mee, bijna alles in de vorm van eten. “Eten met elkaar” staat ook hoog op de agenda deze tijd, evenals het gedenken/ eren van de voorouders. Dit oud&nieuw heet TET. Alles wordt uitbundig versierd, voornamelijk met gele bloemen ( de abrikozenplant) Wij zijn dus erg benieuwd wat we morgen gaan beleven. Ons hotel deelde vanmorgen mee, toen we naar de ontbijtzaal liepen, dat we geen ontbijt kregen vanwege de “ holiday”. Tja........... andere cultuur, andere normen en waarden. Wij verbazen ons niet meer.   

Lieve allemaal, tot zover onze verhalen. Dinsdag pakken we in, woensdagmiddag vliegen we weg en hopen donderdagochtend veilig aan te komen in Nederland en jullie allemaal weer snel te zien. 

Liefs / dikke kus, hartelijke groet en tot snel,

Gerard en Gerry.